Prada in tweekamer woning zorgt voor een lach en een traan

RECENSIE, Madelon Meester
gepubliceerd op 25 september 2008 09:51, de Volkskrant.

Een ooit zo harmonieus samenleven wordt verstoord wanneer Blanche het leventje van zus Stella en haar allochtone echtgenoot Stanley komt binnenvallen. Blanche is op de vlucht voor haar verleden, wat deze ook zijn mag. En zoekt als laatste optie haar heil bij zus Stella met wie ze ooit zoveel gemeen had. Inderdaad ooit, want wanneer Blanche in haar designeroutfitje het kleine tweekamer appartement van Stella en Stanley betreedt kan ze maar moeilijk geloven dat haar zuster werkelijk op deze manier leeft. Al vrij snel wordt duidelijk dat Blanche en Stanley elkaar niet liggen. Stanley zou niet goed voor Stella zijn en Blanche zou alles bij elkaar liegen. Stella bevindt zich in een tweestrijd waarbij zij uiteindelijk voor manlief Stanley kiest en zuster Blanche afgevoerd wordt.

Dit keer is het Eric de Vroedt die de regie van de klassieker “A Streetcar named Desire” van de Amerikaanse toneelschrijver Tennessee Williams op zich genomen heeft. Deze kans krijgt hij door het project TA-2. Een samenwerkingsverband tussen Toneelgroep Amsterdam en Toneelschuur Producties. Een project waarbij jonge makers de kans wordt gegeven hun talenten te ontplooien.

En met dat talent van Eric zit het wel goed zo te zien. Met Mightysociety liet de in 1972 geboren regisseur al eens zien dat hij vernieuwend theater maken kan, en met A Streetcar named Desire wordt dit nog eens bevestigd. Er wordt een absurdistische speelstijl neergezet die zo nu en dan behoorlijk op de lachspieren werkt. Vooral Tamar van den Dop die de rol van Blanche op zich heeft genomen rolt van typetje naar typetje en laat zien wat voor ongekend talent zij in huis heeft. Zuster Stella die door Janni Goslinga wordt gespeeld is de nuchtere van het stel en weet zo nu en dan de kwetsbare Blanche naar boven te halen waardoor een lachbui nog geen minuut later plaats maakt voor het wegpinken van een traantje omdat het zo schrijnend is allemaal. Een zeldzame puurheid en schoonheid ontstaat.

Dit laat zich het best zien in de laatste scène waarin Blanche in de veronderstelling is opgehaald te zullen worden door een zekere vriend maar er in werkelijkheid op de dokter gewacht wordt die haar mee zal nemen. Het besef dat er iets niet in de haak is groeit langzaam bij Blanche. Ze doet nog een laatste ontsnappingspoging die heimelijk faalt. Hoofdschuddend, huilend en verloren laat Blanche zich door de dokter meevoeren. Stella blijft huilend achter, haar oude leventje kan weer opgepakt worden, maar wil zij dit nog wel? Kippenvel.

A Streetcar named Desire door Eric de Vroedt. Gezien op vrijdag 19 september in theater Frascati. Nog te zien tot: 27 september.