dinsdag 23 september 2008

Multiculturele theatergroep Cactus geeft stof tot nadenken

Een harde zoemer gaat af. ‘Fout! Vraag nóóit een tweede koekje bij de koffie, dat doen Nederlanders niet!’

Verkassen & Verkazen. Een voorstelling over een grote stap: het naar Nederland komen. Een voorstelling over het zoeken naar een eigen identiteit tussen twee culturen. Dagelijkse cultuurverschillen en typisch Nederlandse gewoontes. De eenzaamheid en het missen van een eigen land en familie. Een voorstelling over spanning: mag ik in Nederland blijven? Kortom, een stuk over het leven van een groep allochtone jongeren op de grens van twee culturen.

Caroline Leisink is in 2005 afgestudeerd aan de opleiding docent drama aan de theaterschool van Arnhem. Sindsdien maakt ze met haar jongerentheatergroep ‘Cactus’ voorstellingen over verschillende maatschappelijke thema’s. In Verkassen & Verkazen staan de bovenstaande aspecten van het opgroeien in twee culturen centraal. Dit vormt een flitsend stuk vol dans, zang en muziek. Het verhaal is ontstaan - zo vertelt de regisseuse voor aanvang - naar aanleiding van improvisaties en gesprekken met de amateurspelers die onder andere afkomstig zijn uit Togo, Irak, Suriname en Turkije.

De Arnhemse jongeren staan, ondanks hun weinige ervaring, zelfverzekerd en enthousiast op het toneel. De één danst, de ander zingt en weer een ander rapt. Ook persoonlijke verhalen worden gedeeld met het publiek. De verschillende scènes volgen elkaar in een rap tempo op. Een bankje, een straatnaambord met daarop ‘school’, ‘thuis’ en ‘straat’ en een haringkraam vormen het decor dat helaas de uitstraling heeft van een schoolcabaretdecor. Tijdens de voorstelling komen op de achterwand verschillende filmfragmenten voorbij om scènes in te leiden of te verduidelijken. Minpunt is dat deze fragmenten niet altijd juist ingezet worden waardoor de synchronie met het spel soms enigszins verloren gaat.

Hoewel er serieuze onderwerpen behandeld worden, komen af en toe grappige Nederlandse clichés voorbij. Tijdens een inburgeringtest bijvoorbeeld vallen enkele spelers door de mand wanneer zij om een tweede koekje bij de koffie vragen. Blokjes kaas, Koninginnedag, Hollandse haring, maar ook hoofddoeken passeren de revue. Leisink heeft geprobeerd een balans te vinden tussen enerzijds een serieus thema, anderzijds de geestige aspecten daarvan.

Ondanks het wat amateuristische karakter van dit stuk komt het wel oprecht over. Misschien komt het omdat de jongeren in wezen zichzelf spelen. Ze weten precies hoe het voelt om aangestaard te worden, genegeerd en afgewezen te worden. Ze maken het dagelijks mee. Het soms ontroerende verhaal ontvouwt zich voor het publiek dat overigens zelf ook een opvallend multicultureel geheel vormt. Verkassen & Verkazen is een voorstelling die het publiek confronteert met zaken waar men in het algemeen liever niet over praat. Wat bij blijft: de onzekerheid en de angst die deze jongeren dag in, dag uit voelen. Aan het einde van de voorstelling wordt het publiek het podium op geroepen om samen te dansen op de beatbox- en rapkunsten van de spelers. Het enthousiasme werkt aanstekelijk tijdens deze voorstelling, en ook al beheert de één de Nederlandse taal wat beter dan de ander, de boodschap is duidelijk: iedereen is op zoek naar waardering, respect en een plekje om te leven.

‘Verkassen & Verkazen’, theatergroep Cactus onder leiding van Carolijn Leisink. Theaterwerkplaats ‘De Zaal’ te Arnhem, 21 september 2008. Wordt voorlopig niet meer gespeeld. Kijk voor meer informatie op www.carolijn.leisink.nl of www.theatergroepcactus.nl.

Geen opmerkingen: