Filosofie in de supermarkt

Voorstelling: Melk
Gezelschap: theatergroep Thomas

Datum: zaterdag 20 september 2008
Locatie: Pleintheater, Amsterdam


Filosofie in de supermarkt
Door: Yvonne Kruiper

Wat doe je als je een man bent van midden veertig, getrouwd en ontevreden? Precies, dan neem je een twintig jaar jongere maîtresse. En wat doe je als vrouw van midden veertig wanneer je man ervandoor gaat met een jonge meid? Precies, dat zet je jullie tweepersoonsbed op Marktplaats, omdat het bed teveel herinneringen aan jullie lange nachten oproept. Althans, dat is wat er gebeurt in de voorstelling Melk van theatergroep Thomas.
Laat de koopster van het bed nu juist die maîtresse van haar man zijn, die een bed zoekt omdat haar ‘nieuwe vriend’ bij haar komt wonen. Alsof dit nog niet genoeg toeval is blijkt deze jonge dartelige meid ook nog eens de beste vriendin te zijn van de dochter van het stel. Al hebben zij deze dochter al in tijden niet gezien, omdat zij op de zuivelafdeling van de plaatselijke supermarkt is gaan wonen in de hoop daar haar levensvragen beantwoord te krijgen.
Al na de eerste paar scènes begint de toeschouwer te begrijpen hoe het web van intriges in elkaar zit. De personages hebben echter geen flauw idee, waardoor de toeschouwer zich een uur lang kan verkneukelen bij absurde situaties waarin het spel belandt.
De rol van de man wordt neergezet door een jonge acteur, Erik Creutzberg, die zonder veel opsmuk, maar met slechts wat subtiel gegrimeerde grijze haren en een Harley-riem, voortreffelijk de midlife-man weet neer te zetten. Anna van Keimpema, die de rol van de vrouw neerzet, weet deze veroudering minder overtuigend neer te zetten. Weliswaar is de hysterie van veertigjarige dames niet slecht neergezet, het personage blijft verder wat oppervlak gespeeld. Deze oppervlakkigheid in spel komt ook weer terug bij de twee jongste telgen die de supermarktscènes neerzetten. Fransie Groenendijk speelt de dochter die zich al weken verschanst in de supermarkt, hopend dat de pakken melk haar levensvragen op kunnen lossen. Te overmoedig en luidruchtig bralt zij de zorgvuldig geschreven teksten, die uit haar mond weinig geloofwaardig overkomen. Tom Jaspers die de rol vertolkt van onwetende supermarkt-god, straalt potentie uit in zijn spel, maar krijgt niet de kans om zijn kwaliteiten te laten zien. Bij de rol van Teresa van Dongen, die de maîtresse neerzet, is het vooral de vraag of zij goed kan spélen dat ze naïef is of gewoon van nature naïef overkomt. Hoe dan ook, in deze rol komt ze geloofwaardig over.
De levendige conversaties zetten een reeks herkenbare scènes neer, geënsceneerd op dagelijkse locaties. Zo staat er op het podium een heuse rookzuil van de NS. Bij de stationscènes is er bovendien een kleine rol weggelegd voor de regisseuse van het stuk die een rolletje speelt als straatmuzikant. Telkens zien de spelers zich gedwongen haar om te kopen om te stoppen met spelen op haar accordeon, omdat de acteurs elkaars tekst anders niet kunnen verstaan. Eén van de subtiliteiten die de voorstelling haar charme geeft.
Zo is Melk ondanks de uiteenlopende acteerkwaliteiten een voorstelling met subtiele vindingen, levende verhalen en eigentijdse elementen, waarin het grote toeval toch nog geloofwaardig blijft.