Een donker toneel, kletterende regen en BOEM! Een lichtflits en ineens staat er een man op het podium. Al snel betreed ook een tweede man het podium. De twee mannen bekijken elkaar en bewegen uiterst beheerst. “You’d like to take a ride in my truck?”, begint de eerste man voorzichtig. Het verhaal kan beginnen.
Last Chance is een dansvoorstelling van het Afrovibes Festival, waarbij de grenzen tussen acteren en dansen vervagen. In de voorstelling maken we kennis met twee mannen. Ze ontmoeten elkaar tussen de vrachtwagens en een van de mannen blijkt ook vrachtwagenchauffeur te zijn. De chauffeur is op en top mannelijkheid. Hij rijdt in een grote truck en heeft vaak liefjes. De andere man daarentegen is heel anders. Hij heeft zijn vrouw een aantal jaar geleden verloren en heeft al in geen tijden een vrouwenlichaam aangeraakt. Deze twee verschillende persoonlijkheden ontmoeten elkaar en gaan een discussie met elkaar aan die van tekst naar dans gaat en van dans weer terug naar tekst. Ze proberen de ander hun standpunt in te laten zien en dit gaat niet zonder slag of stoot. Ze bieden als het ware tegen elkaar op. Zo staan ze tegenover elkaar en zeggen omstebeurt “When was the last time you..”? Ze moeten van elkaar leren, elkaar accepteren en elkander uiteindelijk de hand schudden.
Zoals al eerder gezegd liggen dans en acteren dicht bij elkaar in deze voorstelling. Desondanks zijn de twee disciplines in de voorstelling niet van hetzelfde niveau. De twee mannen waren duidelijk meer op dans georiënteerd dan op acteren. Het dansgedeelte was dan ook een erg mooi schouwspel. Ookal zou je totaal niks begrijpen van het gehele onderliggende verhaal dan nog zou het mooi en leuk zijn om naar te kijken. De dans was modern en abstract met hier en daar wat Afrikaanse elementen erin. Vurige discussies werden uitgevochten door bepaalde ritmes hard te stampen op de grond. Hoewel het acteren iets minder was dan het dansen heeft dat niet de voorstelling kapot gemaakt. De verstaanbaarheid laat te wensen over, want mensen moeten even wennen aan de aparte manier van Engels spreken. In de loop van de voorstelling wordt dit beter. Ondanks de slechte verstaanbaarheid kan men toch nog enigszins opmaken waar het overgaat. De acteurs pakken flink uit met hun gezichtsuitdrukking waardoor men vaak moet lachen en ook wel de rode lijn eruit kan halen. De gesprekken tussen de twee mannen duren desalniettemin vrij lang. Dit in combinatie met de manier van Engels spreken, wat op vrij monotone toon gaat, zorgt ervoor dat het soms moeilijk is je gedachten erbij te houden. Ze waren beter in dans en wat dat betreft was er te veel tekst in de voorstelling.
Concluderend is het vanwege de dans een mooi schouwspel. Hierdoor zien we de mindere acteerprestaties en de slechte verstaanbaarheid enigszins door de vingers. Een leuke voorstelling om naar te gaan kijken met mooie Afrikaanse elementen erin die het geheel zeker interessant maken. We do want to take a ride in your truck!
Last Chance
Spel&Dans: Gregory Maqoma, Nhlanhla Mahlangu
Regie: James Ngcobo
Theater Frascati, Dinsdag 30 September, Afrovibes Festival
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten